“Integratie tussen de korte en lange arm”

Ieder mens heeft bij de geboorte al twee armen; de rechter en linkerarm. Deze beide armen zijn ook even lang. Er zijn ook armen die lang en kort zijn. Wij kunnen in de Nederlandse media lezen en horen: ‘de lange arm van Ankara.’ De Turkse Nederlanders vragen zich ook af: ‘Waar blijft onze korte arm, Den Haag ? Welke arm gaat ons omarmen? Wordt dit ‘de lange arm van Ankara of de korte arm van Den Haag?’.

Wij horen vaak in Nederland het volgende: ‘Jullie toekomst ligt in Nederland’. Dat weten de Turkse Nederlanders al. Door steeds maar dit te benadrukken zetten wij deze groep mensen in twijfel en als gevolg zoeken ze dan de korte en de lange armen. De Turkse Nederlanders zijn grotendeels in Nederland geboren en hebben hier gestudeerd. Ze zijn ook hoog opgeleid. Ze weten ook dat hun belang en toekomst in Nederland ligt.

De Nederlandse samenleving bestaat uit verschillende etnische groeperingen met hun eigen cultuur, gewoontes en gebruiken. Dat maakt Nederland kleurrijk. Wij hebben ook iedereen nodig om de toekomst van Nederland op te bouwen. In Europa en de wereld is er nog steeds een economische crisis, de arbeidsmarkt trekt niet. Uit deze crisis moeten wij ‘samen’ komen. Dat kan niet door alleen maar te kijken naar de cijfers. Het gaat om vertrouwen in mensen en de kracht van de mens. Onder een gunstig klimaat kunnen we maximale winst uit een mens halen. Intolerantie heeft negatieve invloed op onze economie en de toekomst. Met een positieve benadering en elkaar accepteren en respecteren zoals ze zijn, kunnen wij meer doelen bereiken. Het is dan in deze economische moeilijke tijden onverstandig om mensen aan de kant te duwen. Wij hebben iedereen hard nodig om uit de economische crisis te komen.

De minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, ook verantwoordelijk voor Integratie heeft, naar aanleiding van het rapport en onderzoek over de Turkse jongeren, het onderwerp ‘het integratiebeleid’ weer uit de la gehaald. De minister wil naar aanleiding van dit onderzoek viertal religieuze organisaties de komende vijf jaar scherp in de gaten houden. De organisaties waar het om gaat zouden volgens de minister ‘intransparant’ en ‘zich afwenden van Nederlandse normen en waarden’.

Het is ook terecht dat alle organisaties in Nederland transparant opereren. Als de minister volgens dit onderzoek, dan ook tot de conclusie komt dat deze organisaties ‘zich afwenden van Nederlandse normen en waarden’, dan is dit ook een zware conclusie. Juist deze organisaties houden de jeugd buiten de criminaliteit en de radicalisering. Dit is ook eerder door een onderzoek bevestigd. (1)

Werwacht de minister Asscher van deze groep mensen het volgende; Lang leve de ‘helige’ Nederlandse normen en waarden. Naatuurlijk zijn er punten waarop deze religeuze organisaties afwijken van de onreligieuze Nederlandse normen en waarden. Deze organisaties zijn Turks met ook eigen normen en waarden. Dit verschil kan de Nederlandse maatschappij juist pluriform maken. Of wil de minister een maatschappij die volgens één bepaald stramien is opgebouwd. Door de jeugd te binenden aan zulke organisatie, heeft de jeugd geen tijd om op straat rond te hangen, en allerlei onwettelijke daden te plegen. Hoe transparant zijn de Nederlandse organisaties zoals de Hartstichting e.d.?

Op 19 maart 2009 verscheen een rapport naar aanleiding van een onderzoek dat door Stichting Oikos in opdracht van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is uitgevoerd. Uit dit onderzoek bleek dat de Moskeeën een grote bijdrage leveren aan de Nederlandse samenleving. Uit dit onderzoek bleek dat elke moskee ruim drie ton per jaar oplevert. Alle 457 moskeeën samen 150 miljoen euro. Als deze activiteiten niet zouden gebeuren, dan had de samenleving ervoor moeten betalen.(1)

Nu wil de PVV alle moskeeën in Nederland sluiten. De toon had niet dit moeten zijn na dit onderzoek. Maar een andere toon kun je ook niet van de PVV verwachten. In plaats van dit kun je juist deze organisaties belonen. Omdat zij niet alleen religieuze activiteiten verrichten, maar daarnaast ook maatschappelijke bijdragen aan de samenleving levert De agressie van PVV laat zien dat het niet om rendement gaat, maar om een identiteitscrisis.

Wat wel positief is, na al deze discussie en spanningen, dat er een gesprek is tussen Turkse Jongeren en de minister naar aanleiding van het onderzoek van Motivacion. Spanningen kunnen ook in je voordeel werken. Juist door spanningen en verschil van mening kunnen de mensen dichterbij elkaar komen.

De vraag is: ‘Hoe gaan wij met deze verschillen om, zien wij ze als een aanvulling of laten we ze met elkaar botsen?’ Wanneer je het laten botsen, dan heb je met de wrijving te maken. Er is een gezegde: ‘Wrijving geeft glans’. Wanneer er niet goed wordt omgegaan met deze wrijving, kun je ook negatieve gevolgen verwachten; de spanning kan bij de groepen toenemen, de relatie naar elkaar toe verslechteren. Er kan misverstanden ontstaan en dit kan leiden tot kwaadheid tot uitbarsting.

De kunst is om op een constructieve wijze om te gaan met deze verschillen. We moeten deze verschillen bespreekbaar maken door, als we bij een gesprekstafel aanschuiven, al onze kaarten open op tafel durven te leggen. Dat we open en vooral respectvol met elkaar communiceren.

Met de wrijving maken we een einde aan de versnippering en gaan we op zoek naar het gezamenlijke belang van organisaties en spreken hen aan op het gezamenlijke belang. Met een open communicatie verbindt wrijving de partijen in dat gezamenlijke belang. Wrijving creëert vertrouwen en draagvlak. ‘Wrijving kan als resultaat de parel of het vuur opleveren‘. Laten we met deze wrijving de parels gaan winnen, niet het vuur. De minister Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, heeft een zware taak om dit in goede banen te leiden. Een strijd tussen de lange arm Ankara en de korte arm Den Haag dient niemands belang. Laten we met zijn allen in Nederland ons focussen op een ‘korte arm‘, op het gezamenlijke belang van Nederland. ‘De Turkse Nederlanders willen niet tussen twee armen, wachten op een onzekere toekomst, maar wel op de ‘OMARMING.’