Het probleem zit niet in “de democratie” zelf. Maar wel in degenen die het “smakeloos” maken en zo willen behouden. Een goed functionerende democratie haalt de smaak direct of indirect van de burgers om een democratische smaak met de samenleving te vormen. Politieke partijen en de politici zijn in dienst van de samenleving die de smaak van de burgers naar de keuken van onze democratie dragen. Zo gaan ook alle politieke partijen en de politici met ambitie aan de slag en ze proberen de samenleving vooruit te laten komen, mee te laten doen.

In Nederland wonen ook diverse bevolkingsgroepen van verschillende etnische achtergronden. Ik ga ze niet allemaal benoemen, wat ik wel wil benadrukken is hoe gaan wij deze groepen in een harmonieuze vorm naar tevredenheid betrekken bij de samenleving. Niet meteen met een vooroordeel kijken, zet ze niet aan de kant op basis van hun identiteit en kleur. Kijk naar hun kwaliteit en zet die om in een winst voor het belang van het land. Ziet u er de kwaliteit niet in, investeer dan in de kennis en de vaardigheden van deze mensen via het onderwijs zodat zij een plek krijgen in onze samenleving.

Doe niet het volgende; stigmatiseren, aan de kant zetten en voortdurend politiek onderdrukken. In plaats van dit, juist omarmen en elkaar respecteren, accepteren. Wij hebben iedereen hard nodig, voor onze welvaart en de toekomst. Niet weer de discussie rondom de “integratie”, dit is een verouderd begrip dat het land veel geld heeft gekost. Zoek de nieuwe termen die bij deze tijd passen, zoals D66 de term “de participatie” in het leven heeft geroepen, terwijl de rest van de politieke partijen in de put van de integratie aan het verdrinken waren. Wij willen nu een nieuwe term “de acceptatie” in het leven roepen. Zie de integratie als een proces en accepteer de mensen zoals ze zijn en willen leven. Een vrije samenleving met diverse kleuren op weg naar een sterk Nederland. Is dat niet wat wij uiteindelijk samen willen bereiken?

De Partij van de Arbeid (PvdA) staat voor sociale democratie, zoekt in de politieke arena een nieuwe dimensie. Maar de weg die ze bewandelen om dit te bereiken is al in gebruik door de PVV van Geert Wilders. Het gaat niet goed bij de PvdA, dat is zichtbaar. Het probleem is dat PvdA geen “Gastarbeiders” meer vindt om ze afhankelijk te maken. Dat was 50 jaar geleden wel mogelijk. De resten van 50 jaar geleden (de nieuwe jonge generatie) hebben zich hier als “Gastheren” ontwikkeld. Ze zijn economisch onafhankelijk, beter opgeleid en komen op voor hun rechten. Ze bezitten meer kwaliteiten; rijk aan cultuur, meertaligheid en bezitten ondernemend vermogen. Het is dus niet de doelgroep die de PvdA afhankelijk kan houden. Nu zoeken ze een uitweg voor de, volgens de peilingen, dalend aantal kiezers. Maar de weg die ze volgen is niet de weg die het land verdient. Deze jongeren zijn niet de jongeren van 50 jaar geleden. Ze zijn hier opgeleid en ze doen mee met de samenleving en kunnen opkomen voor hun rechten. De minister kon deze ontwikkeling niet goed volgen. Hij gaat weer 50 jaar terug, haalt het onderwerp integratie uit de sloot. Laat dat belemmerende integratieverhaal in de koelkast, geeft de jongeren via het onderwijs een beter toekomst, zorg voor gelijke kansen op de arbeidsmarkt en in de samenleving.

Wij hebben allemaal in de media kunnen volgen, dat de PvdA fractietop na een spoedoverleg samen met de Kamerleden heeft beslotende heer Tunahan Kuzu en de heer Selçuk Öztürk uit de fractie te zetten. Wat was de reden dat ze uit de fractie zijn gezet? Volgens de partij zitten deze twee Kamerleden niet in de lijn met het integratiebeleid van de PvdA  minister Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Het is juist een gemiste kans dat de partij niet de weg heeft gekozen samen met deze twee Kamerleden dit beleid verrijken. Het zou toch beter zijn dat de partij het integratieprobleem (als het een probleem is tenminste?) met de input van deze Kamerleden beter in banen kon leiden. De rest van de Kamerleden staan nu op een lijn met het verharde integratiebeleid van de minister Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Als zij denken in de lijn van hun partij, wat levert dat op voor de partij? Discussie hoort bij het politieke proces en vanuit die discussie haal je de belangrijke ingrediënten en maak je een maaltijd die door iedereen kan worden genuttigd. De lijn naar een eerlijk en rechtvaardig beleid is hiermee doorgeknipt. Dat is jammer voor Nederland.

Nu is de vraag: “Hoe kan de PvdA deze lijn doortrekken naar de doelgroep waar het om gaat?” Met deze lijn konden ze niet eens deze twee Kamerleden binnen hun fractie overtuigen. Over een symboolpolitiek struikelt de Partij om deze twee Kamerleden binnen de fractie te houden. Hoe kunnen ze het land in zijn totaal met hun beleid bij elkaar houden? Nu moeten wij allemaal ons extra zorgen maken over de andere beleidsterreinen van de PvdA.

Er zijn weinig politici die zich laten voeden door de burgers en in dienst zijn van de burgers. Deze twee Kamerleden waren zeer betrokken bij hun werk en bij de samenleving. Ze waren juist een kans om de politieke participatie te bevorderen en de kleur van Den Haag die veraf staat van de kleur van de mensen, een kleur te geven van de burgers. Het moet niet kleurloos en eentonig! Het vertrouwen in politici en bestuur neemt door zulke symboolpolitiek van dag tot dag verder af.

Het spijt me, “democratie” met jou heb ik geen probleem. Maar wel met degene die jou “smakeloos” maken en je zo willen behouden. Je verdient de smaak van de burgers om een democratisch smaak met de samenleving te vormen. Politici die deze smaak aan jou willen toevoegen in de 21^e eeuw worden helaas uit de fractie gezet.

Wij moeten onze “smakeloze democratie” met de input van de burgers smakelijker maken. Het moet niet in Den Haag, in de Kamer opgesloten en verjaren. Alleen door input van de burgers kunnen wij onze democratie levendiger houden. Democratie is voor ons allemaal en de taak is dat wij het met de burgers verzoenen. Democratie die geen band met de burgers heeft, zal op termijn zijn smaak kwijtraken.

De smaak van onze ingesloten democratie  bepaalt door de Kok (Den Haag) en geserveerd naar de burgers om te eten.  Wanneer de burgers in die smaak geen ingrediënten van zich zelf proeven, blijft het een “smakeloze democratie”. Als wij de smaak van onze democratie willen verbeteren moeten wij meer invloed van de burgers op onze democratie mogelijk maken.

Ali Osman Biçen

Columnist- en Politicus.